Latacunga und Quilotoah

Nachdem ich vo de Galapagos weder zrögg im chalte Quito glandet be, han ich mer vorgnoh, no am gliiche Tag wiiters nach Latacunga z'reise. Da het aber bedütet, dass ich z'erscht mol a deses Ändi vor Stadt ha müesse, zom Terminal wo d'Büs rechtig Süde fahret. Binere Stadt wo 50km lang esch, duuret das so siini Zyt ;-)

Has de aber gschafft ond be guet in Latacunga aacho. Im Hostal hani denne min Cousin de Clive, wo in Ängland wohnt, troffe. Ich ha ehm bevor ich of d'Galapagos be, e Nachrecht gschriebe gha, dass ich denne do werde sii. Do de Clive aber metem Duume dor Latinamerika stöpplet, hani ned wörkli gwösst, öb das klappet. Om so grösser esch d'Freud gsi, wo er mer a de Reseption of d'Scholtere klopfet het.

Mer händ de no am gliiche Obig zemmli lang metenand gschwäzt, hämmer eus doch scho sit Johre nömme gseh, s'letschte mol wo mer no Kids gsi send. Scho wetzig, dass mer muess om die halb Wält reise, zom de Cousin weder mol z'träffe :-) Mer händ de ebefalls a dem Obe no entschiede, dass mer zäme es paar Täg wetted go wandere i de Quilotoah-Region.

Nach ere chorze Busfahrt det äne esches de losgange. D'Hauptatraktion im Quilotoah esch de gliichnamigi Krater, of 4100MüM obe meteme See drenenne. Die Gägend esch no sehr indigen prägt ond die Iiheimische behaupted denne au, de See heigi kei Bode - Geologe meine aber so om die 300m tüüf.

Am erschte Tag hämmer de wölle om de ganzi Krater omewandere, ca. 7km / 4-5h. För so zwe Sportskanonene vo Cousins setti das eigentli en Klacks sii. Aber scho noch ca. ere halb Stond het de Clive sech onwohl gfüehlt ond de Verdacht of Höhechranket esch uufcho. 4000m esch jo aber eigentli nüt, so hämmer entschiede, de Hike dorezieh. Im Clive het aber d'Höchi emmer meh zuegsetzt, so hämmer de s'Tempo drosslet ond die ganzi Rondi het sech chli i d'Längi zoge. Im Hostal hets de feins z'Nacht geh ond nach dem aasträngende Tag semmer Zyti is Bett bi Zemmertemperatur om 5 Grad. Do hani doch s'ersche mol min Schlofsack bruucht, hani ne wenigschtens ned ganz vergäbe dor halb Südamerika gschleppt!

Am nöchschte Morge eschs im Clive emmer nonig wörkli besser gange, so het er entschiede, zrögg zgoh of Latacunga. Ich ha aber nochli loscht gha, wiiterzwandere. So esch de Plan gsi, dass ich die erschti Etappe vo de 3-Tägige Wanderig no mache ond de am Obe of Latacunga zrögggange. D'Gägend dete hende esch sehr schön ond gemäss im Reisefüehrer esch de ganz Wäg guet z'fende, wöll beschelderet.

Ich be de met ere Reisende vo Frankriich los, mer händ de aber keis einzigs vo dene Schelder gfonde ond mer händs de mol of guet Glöck probiert. Onderwäx semmer de no ofenes Amerikanischs Pärli gstosse ond die händ eus de verzellt, dass die Iiheimische Indianer die Schelder wieder entfärnt händ, demet si sech als Guides chöned verchaufe. So esch mer de emmer wenn mer öpper nachem Wäg gfrogt händ aagschnauzt worde, d'Uuskonft choschti öppis oder mer sölled doch en Guide neh. Das hämmer de Partout grad äxtra ned gmacht, gönschti wäreds nämmli au ned grad gsi. So semmer de onder böse Bleck vo de Indianer of eigni Fuscht wiitersgange. Eigentli esches au ned so schwer gsi zoms fende, het mer doch grondsätzlech eifacht im Abfall, Fötzeli ond Petfläschene müesse nochelaufe vo de Wanderer voräne. Nacheme schöne 5h Marsch semmer de bim erschte Etappezil aacho.

Die ganzi Gschecht het mi scho chli nachdänklech gstomme. Merkt mer halt weder mol, dass in Equador de Tourismuss scho lang ond relativ gut uusbout esch. Entsprächend werd mer ehner als wandelnde Gäldbütel behandelt als wie als Gast. In Kolumbie han ich mech nie so gfüehlt, aber au in andere Länder wie Mexico oder Kuba ned, dete het mer sech emmer of Bsuecher gfreut. Es chliises Möschterli vo de equadorianische Gastfröndschaft hani de a dem Tag aber uusgrächnet vo dene becho, wonis am wenigschte demet grächnet ha. Vo dem Kaff wo mer nach de Wanderig aacho send, fahret leider ned so viel Büs in rechtig Latacunga zrögg. Wo ich de chli rotlos a de Stross gstande be, het es Polizeifahrzüg aaghalte ond mech gfrogt, wo ich änewöll. Sie händ de zuefällig au i die Rechtig müesse ond so händs mi es Stöck bes zo de nöchschte grössere Stross nach Latacunga metgnoh. Send zwei ächt nätti Type gsi ond mer sendsogar nochli met Blauliecht omegfahre. So het de Tag doch no es chliises Happy End gnoh :-)